Slapen vissen?

Jens Raschke

Jette is net jarig geweest. Ze is nu tien jaar. Tien! Haar kleine broertje Emiel niet: die blijft voor altijd zes. Hij was zo ziek dat de dokters hem niet konden genezen.
Boven Jette hangen donkere wolken van woede en verdriet. Al zijn er ook fijne herinneringen: aan de vakantie samen met hun ouders, aan de pizzahemel, aan hoe ze begrafenisje speelden.
Want Emiel vergeten: dat nooit.
Jette vraagt zich af hoe het leven verder moet, zo zonder Emiel. En eigenlijk zou ze ook wel willen weten waarom de zon zo heet is, of wormen verkouden kunnen zijn en wat er met je gebeurt als je doodgaat. En: slapen vissen eigenlijk?

Jettes aandoenlijke en eerlijke kijk op de dood van haar broertje laat je als lezer niet onberoerd – of je nu kind of volwassene bent. Aan de hand van vragen als 'Waarom moeten mensen sterven?' en 'Wat gebeurt er na de dood met een lichaam?' maakt Raschke een moeilijk thema bespreekbaar. Een juweeltje binnen de jeugdliteratuur.

info van de uitgever
[Lemniscaat, 2018]

De pers over Slapen vissen?:

'Waarschuwing: hoog risico op tranen! Als je dit boek uit hebt, lig je opgekruld op de bank, wensend dat de wereld buiten even tot stilstand komt, zodat het verhaal de ruimte krijgt om te bezinken. Een meesterwerk.' – Die Zeit

'Dit boek behandelt het thema “de dood” zonder vals sentiment. Eerlijk, direct en krachtig laat het je oprecht huilen, maar biedt het je ook oprechte troost.' – Neue Zürcher Zeitung